Rozdział 2

* Dwa lata później*

Wstaję jeszcze przed świtem. Schodzę do kuchni i zostaję tam mamę krzątającą się po kuchni. 

- Cześć mamo - mówię i siadam na krzesło. 

- Cześć kochanie. 

- Mamo, muszę ci coś powiedzieć.

- Tak? - pyta
- Ja muszę jechać na wyścig i nie będzie mnie w domu.
- Megan Leach Hall, nigdzie nie pojedziesz - informuje mnie.
- Mamo, proszę za tatę.
- No.. dobrze, a gdzie?
- Zaproszenia jeszcze nie mam i muszę się spotkać pod więzieniem, z tym który był niewinny i z Benny'm.
- Chwilka Benny to ten kolega który tu przychodził.
- Tak pomagają mi, jeszcze Joy i Finn- mówię
-Ale z Finn'em kontaktów nie utrzymywałaś.
- No tak, ale on jeszcze nic nie wie.
- No dobrze. Jedź po niego, bo się zniecierpliwi.
Biegnę do pokoju, otwieram szafę i pakuję do torby dwie koszulki, parę spodni i bluzę sama ubieram czarne długie rurki i białą koszulkę na ramiączkach do tego czarne trampki. Przeczesuje, moje czarne włosy i patrzę w lustro. Szybko zbiegam na dół i całuję mamę w policzek.
- Kocham cię- wołam
- Ja ciebie też, skarbie.
Idę do garażu i pakuję się do Forda Mustanga, którego tata robił ze swoimi współpracownikami. Czekam mnie długa podróż.

* Pięć godzin później*

Praktycznie dojeżdżam. Benny zadzwonił i powiedział mi że spotkamy się pod " Motor Marshall ". Na miejscu jestem dziesięć minut później. Widzę że Benny już otworzył ten stary salon. Zauważam także, że jest z nim ten facet. Wychodzę z auta z uśmiechem na twarzy. 

- Hej Benny- witam go. 

- Hej Meg, dawno się nie widzieliśmy- przytula mnie i odwzajemnia uśmiech.

- Jestem Tobey- podaje mi dłoń - Tobey Marshall.

- Megan Leach Hall- ściskam ją, 

- No więc Benny, nie mówiłeś, że przyjedzie taką bryką i że będzie aż tak piękna. 

- Meg zawsze była piękna, ale ty masz Julie - pokazuje mu język.

Odchrząkam.

 - Ja tu dalej jestem- macham do nich.

-Widzimy - mówi Tobey.

- To co jedziemy? 

- Chciałbym się jeszcze w środku porozglądać.

- To proszę- mówię i wchodzę za nim.

Pierwsze co to widzę na ścianie dużo wisiorków z kluczami.

- Ty prowadzisz- mówię

- Zaproszenie? 

- Jeszcze nie dostała, ty też. 

- Czekaj ty też się ścigasz? Dobrze zrozumiałem?

- Oj tak, jeżdżę, ścigam się i nie to nie jest twoja bryka.

- To czym ja?....

- Później wybierzesz i tak nie wiemy gdzie będzie wyścig. 

- Mówią, że to jest California i że jednym z kierowców.. Okej już się zamykam- mówi Benny który zauważył moją minę. 

- Wszyscy spotykają się na dzień przed wyścigiem. Co daje nam najwyżej 45 godzin na dojechanie z New Yorku do jakiegoś miasta w Californii, z czego California jest wielkim stanem- mówię.

- I w czym problem? 

- Musimy się pośpieszyć. Czas ucieka. - mówię zbita z tropu.

Wsiadam do auta ze strony pasażera i czekam, aż Tobey wejdzie. Jeszcze rozmawia z Benny'm i wsiada.

- Najdłuższe 45 godzin w moim życiu- zauważa Tobey.

- Nie narzekaj- mówię i ruszamy.

* Benny*

Megan wsiada do auta, a Tobey chciał ze mną o czymś porozmawiać. Jego twarz przybrała rozbawiony wyraz.

- Ona żartuje czy coś że się ściga? - pyta mnie Tobey.

- Nie to jest prawda. Ściga się. O czym chciałeś pogadać? 

- Może ją tak zostawić po drodze? 

- Nie da się, jej nic nie przestraszy. Jeśli postawi na swoim gra do końca- mówię

- Czyżbyś się w niej zakochał?

- Tak, ale ona mnie nie kocha tylko czuję do mnie przyjaźń. A co do tego możesz spróbować. 

- Spróbujemy. Kochaś. Dobra jedziemy bo się spóźnimy. 

- Do zobaczenia- wołam i idę w kierunku auta i jadę na lotnisku. Wchodzę do samolotu który tu kiedyś zostawiłem. Odpalam i łączę się z Fordem Mustangiem który odbiera.

***

No więc jest rozdział 2. Nie wiem jak wam się podoba i wiem że krótki. Następny dodam w weekend. 

Pozdrowienia 

~Misia <3